ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Email: agro93@otenet.gr
Αγαπητέ κύριε εκδότη,
Διάβασα με μεγάλη προσοχή άρθρο στην εφημερίδα σας, για την πρώτη επίσημη συγκομιδή του συστήματος πυκνής φύτευσης γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας στο Αγρίνιο.
Αποτελούσε δε και το πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα σας με τίτλο ‘Αλλαγή σελίδας στην ιστορία της ελαιοκαλλιέργειας ‘.
Αυτό που γίνεται αντιληπτό από τον αναγνώστη είναι η ικανοποίηση των παραβρισκόμενων και ο υπέρμετρος ενθουσιασμός. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του προέδρου της ΕΑΣ Αγρινίου κ. Θ. Κουτσουπιά
.΄΄ Η χώρα μπορεί με ασφάλεια να ατενίζει το μέλλον, σε ότι έχει να κάνει με το ελαιόλαδο.’’
Είναι όμως έτσι και από που πηγάζει αυτή η αισιοδοξία;
1- Το ελαιόλαδο αυτή τη στιγμή στην Μεσσηνία πωλείται από τον παραγωγό 2,20 ευρώ μέση τιμή, με πτωτικές τάσεις με συνέπεια οι παραγωγοί να βρισκόμαστε σε απόγνωση.
2- Από την ποσότητα που παράγουμε σήμερα σαν χώρα, μόνο το 5% διατίθεται Τυποποιημένο, ενώ το υπόλοιπο διατίθεται χύμα.
3- Η ανάγκη της ζήτησης ικανοποιείται από τους Ιταλούς που το θέλουν για να βελτιώσουν τα δικά τους λάδια. Εάν δεν υπάρξει Ιταλικό ενδιαφέρον, τι θα τα κάνουμε;
4- Η υπερπροσφορά του προϊόντος στη χώρα μας χωρίς να έχουν προϋπάρξει οι κατάλληλες ενέργειες για τη διάθεσή του- όπως επικρατεί σήμερα- δε θα συμπιέσει τις ήδη χαμηλές τιμές, καταστρέφοντας οικονομικά τους παραδοσιακούς ελαιώνες και φέρνοντας στο όριο βιωσιμότητας τους ελαιώνες της νέας καλλιέργειας ;
5- Πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν η ιδιομορφία και το επικλινές των ελληνικών εδαφών. Όπως επίσης,
6- Η μικροιδιοκτησία, με μέσο όρο τα 25 στρέμματα.
Στην Μεσσηνία κύριε εκδότη καλλιεργούμε τα ίδια δέντρα που καλλιεργούσε και ο ΝΕΣΤΟΡΑΣ με ιστορία 3.500 χρόνων. Αποτελούν αδιάψευστο σημάδι για την ιστορία της ελαιοκαλλιέργειας στην χώρα μας. Πρόκειται για μνημεία απείρου φυσικού κάλλους και κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
Ποια είναι η πρόταση της εφημερίδας σας, να τις κάνουμε καυσόξυλα γιατί έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής -2,5 ευρώ το κιλό – Φυσικά και όχι.
Το κάναμε με τις ποικιλίες στα αμπέλια μας και τα αποτελέσματα είναι τραγικά.
Οπωσδήποτε για καινούριες φυτεύσεις σε επίπεδες εκτάσεις αποτελεί ενδιαφέρουσα προοπτική, με σχεδιασμό και πρόγραμμα όμως, με ισορροπία και σεβασμό ανάμεσα στο καινούριο και στο παλιό, με οικονομική στήριξη στον παραγωγό ως φροντιστή της ιστορίας μας και του περιβάλλοντός μας, γιατί πλέον ως τέτοιοι χρειαζόμαστε και όχι σαν παραγωγοί.
Την παγκόσμια διατροφή την έχουν αναλάβει οι πολυεθνικές.
Γίνονται όμως αυτά στην Ελλάδα;
Ποιος υπουργός θα κρατήσει αυτές τις ισορροπίες ώστε να ορθοποδήσει ο μικρός –μεσαίος αγρότης και αν υπάρξει ένας, ο διάδοχος του θα συνεχίσει με το ίδιο σκεπτικό;
Ο συνδικαλισμός, που στον αγροτικό χώρο είναι κομματικός και όταν είχαμε την ευκαιρία να κατοχυρώσουμε την ποικιλία ‘κορωνέικη’ να φυτεύεται μόνο στην Ελλάδα, αδιαφορήσαμε;
Στους συνεταιριστές, που επιδοτήθηκαν με 1,5 δις ευρώ για τυποποίηση και ακόμα μιλάμε για την ανάγκη υποδομών στην τυποποίηση;
Αντιλαμβάνομαι πως διάφορες εταιρίες διαφημίζονται μέσα από την εφημερίδα σας αλλά θεωρώ πως ο σημαντικός ρόλος σας είναι η ανάπτυξη σε αυτό που λέμε αγροτικός χώρος.
Τελειώνω με τη ρήση
Πως ‘Χώρα χωρίς παρελθόν
Είναι χώρα χωρίς μέλλον’
Ηλίας Μπουντουβάς
Γραμματέας ΟΑΣΜ Μεσσηνίας,
Γραμματέας Α. Σ. Γαργαλιάνων.
κ. εκδότη θα επιθυμούσα την δημοσίευση των προβληματισμών μου. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
