ΤΟ «ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΣΕΓΕΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΕΑΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ
Πριν 2 χρόνια ανακοινώθηκε η πρόθεση της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ να τροποποιηθεί το νομικό καθεστώς που διέπει τους συνεταιρισμούς , εφόσον έχουν πλέον απαξιωθεί από διαφόρους λόγους με πιο σημαντικό αυτόν της κομματικοποίησης, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στον ιδρυτικό τους σκοπό.
Τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν δεν χωρούν αμφισβήτησης :
Κάτω από το 10% των ελληνικών αγροτικών προϊόντων διακινούνται μέσω των συνεταιρισμών, ενώ σε άλλες χώρες της Ε.Ε. φτάνουν και το 90%.
Αναλύθηκε τότε η αναγκαιότητα για την ελληνική κοινωνία και οικονομία, της εξυγίανσης των συνεταιρισμών και ανακοινώθηκαν σοβαρές τροποποιήσεις στον νόμο 2945./2001, όπως –τη συμμετοχή στα Δ.Σ.. αποκλειστικά επαγγελματιών αγροτών που έχουν καταχωρηθεί στο μητρώο αγροτών και αγροτικών εκμεταλλεύσεων – κίνητρα για την συμμετοχή του αγροτικού κόσμου – άρθρα εξυγίανσης , με στόχο εάν ήταν δυνατόν, όλος ο νομός ένας συνεταιρισμός , καθολική συμμετοχή από την βάση.
Aυτό που ως τώρα έγινε είναι ότι το υπουργείο νικήθηκε κατά κράτος στην κυριολεξία, ενώ υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν αναδρομικά 3ετίας 1.200.000 € από τον ΕΛΓΑ αγροτών στη ΓΕΣΑΣΕ.
(Ποιος ξέρει τι είναι η ΓΕΣΑΣΕ;).
Όσο για εμάς τους αγρότες που πιστεύουμε και έχουμε συνειδητοποιήσει το ρόλο που μπορούν και πρέπει να έχουν οι συνεταιρισμοί και πόσο πίσω έχουν μείνει, πληρώνουμε σήμερα τη νύφη.
Η αντίδραση από το σύστημα ΠΑΣΕΓΕΣ ήταν άμεση και συνεχώς αυξανόμενη. Ξεκίνησε με δηλώσεις στον τύπο ότι θα ρίξουν τον νόμο στην πράξη και συνεχίστηκε με χαρακτηριστικά παραδείγματα την παραίτηση του προέδρου της Οργάνωσης από μέλος του κόμματος του, την προσφυγή περί αντισυνταγματικότητας του νoμου.
Το μοναδικό ζήτημα κατά την γνώμη μας ήταν ότι ταράχτηκαν τα λιμνάζοντα ύδατα και πως αμφισβητήθηκε το κατεστημένο τους.
Το τελευταίο που έκαναν ήταν η τακτική τους να εκμεταλλευτούν το κενό που υπήρξε με τις εθνικές εκλογές αλλά και με την υπηρεσιακή κυβέρνηση που άργησε να δώσει παράταση και στην εκπνοή της προθεσμίας που έδινε ο νόμος αποφάσισαν να προχωρήσουν σε εκλογές με συνοπτικές διαδικασίες. Μετά από αυτά όλοι εμείς, κοινωνία, αγρότες, κομματικοί μηχανισμοί, γίναμε πιόνια τους.
Άξιο τέκνο και γραμματέας αυτού του συστήματος ο απελθών πρόεδρος της ΕΑΣ Μεσσηνίας. Όχι ότι σκέφτηκε ο ίδιος όλα αυτά, αλλά γιατί έχει εμπιστοσύνη πως ξέρουν τι κάνουν για να μην αλλάξει τίποτα.
Χωρίς λοιπόν τους απολογισμούς που γίνονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Χωρίς ενημερώσεις στους αγρότες –γιατί για αυτούς πρόκειται. Χωρίς διαβουλεύσεις, χωρίς να πούμε τι θέλουμε και τι οραματιζόμαστε, χωρίς να λέμε πως θα το πετύχουμε.
Άνοιξαν οι εγγραφές για συγχωνεύσεις συνεταιρισμών – σφραγίδων που σε κάποιες περιπτώσεις είχαν να λειτουργήσουν από το 1960 – χωρίς διαδικασίες αυξημένης πλειοψηφίας και χωρίς να πληρώσουν την μερίδα τους, όπως ορίζει ο νόμος- αλλά καλυπτόμενοι από την περιουσία τους όπως μας δήλωσαν παραπάνω από 3 σύμβουλοι.
Άνοιξαν τις εγγραφές για φυσικά πρόσωπα από 07-06-2012 (τότε έγινε η αναγγελία από τις εφημερίδες) ως την 11-06-2012, 5 ημέρες δηλαδή, ενώ μεσολαβούσε και Σαββατοκύριακο και ο σκοπός ήταν όχι να γραφτούμε οι πολλοί αλλά να κοπούμε κιόλας.
Θύμα αυτής της λογικής είναι και ο συντάκτης του παρόντος κειμένου.
«Υπέστην « και την «τιμή» ενώ είχα εγγραφεί κανονικά να καλεστεί εκπρόθεσμα έκτακτο ΔΣ μετά την λήξη των εγγραφών, όπου αποφασίστηκαν νέοι όροι εγγραφής, με αποτέλεσμα 8 φυσικά πρόσωπα να μην θεωρούνται μέλη, παρά το ότι είχαν αγοράσει την συνεταιριστική μερίδα τους.
Η συνεταιριστική μερίδα όπως είχε ανακοινώσει ο τότε σύμβουλος κ. Καμαρινός λίγο πριν αρχίσει η διαδικασία, είχε καθοριστεί να καταβάλλεται σε δόσεις (100€το χρόνο – για 3 χρόνια) και χωρίς να τον διαψεύσει η διοίκηση. Όταν όμως ο κόσμος πήγαινε να γραφτεί τους ζητούσαν 300€ εφ’ άπαξ, με αποτέλεσμα όσοι ήθελαν να γραφτούν να φεύγουν άπρακτοι.
Σκοπός ήταν ένα μικρό και διαχειρίσιμο εκλογικό σώμα, που θα τους επανεκλέξει και όπως ισχυρίστηκε ο νομικός σύμβουλος του ΔΣ κωλύονται νομικά και στις αρχαιρεσίες για την μόνιμη διοίκηση, να έχουν ψήφο μόνο τα ιδρυτικά μέλη ακόμα και αν οι εγγραφές άρχιζαν αύριο.
Κάτι που δεν συμμερίζεται ο επόπτης του ΥΠΑΑΤ, όπως και ο δικός μας δικηγόρος.
Εύκολα καταλαβαίνει ο αναγνώστης τα νομικά κενά που παρουσιάζονται και πως εύκολα μπορεί να προσβληθούν.
Το να βάλει κανείς όμως τον νέο συνεταιρισμό σε δικαστικές περιπέτειες, ίσως και να αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα, εμείς πάντως δεν θα το κάνουμε.
Το να γράψουμε 100 άτομα και να πάρουμε την Συνέλευση, μια συνέλευση που τώρα αποτελείται από 100 ανομοιογενή μέλη και με διαφορετικά μεταξύ τους συμφέροντα, παλεύεται.
Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν ο ασθενής θα ζήσει
Αν δηλαδή η κατάσταση είναι αναστρέψιμη.
Αν υπάρχει μια ελπίδα, είναι η μαζική εγγραφή μελών. Οι συνεταιρισμοί δεν είναι κρατικοί και η περιουσία τους δεν είναι του δημοσίου αλλά των αγροτών εμάς και των πατεράδων μας.
Καλούμε λοιπόν την προσωρινή διοίκηση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συνειδητοποιήσει πως εδώ γράφεται ιστορία.
Να ανοίξει τις εγγραφές μελών με 100 € τον χρόνο για τρία χρόνια και πάλι πολύ είναι. Θα μπορούσε να βρεθεί και άλλος τρόπος να δώσουν στον αγροτικό κόσμο το αναφαίρετο δικαίωμα του στις εκλογές και στο συνεταιρίζεσθαι. Δεσμεύονται από 3500 ελαιοπαραγωγούς που έχουν φάκελο με την ομάδα της ολοκληρωμένης διαχείρισης. Δεσμεύονται για 1500 παραγωγούς που είναι στην ομάδα της σταφίδας. Οι 2 αυτές ομάδες εάν δεν είναι μέλη θα έχουν απώλεια εισοδήματος.
Δεσμεύονται με τους 50000 ελαιοπαραγωγούς που πλήρωσαν 30 € για διατήρηση αρχείου .
Σε διαφορετική περίπτωση η διακίνηση προϊόντων με ζητούμενο την παρέμβαση στην αγορά και η προμήθεια εφοδίων θα γίνεται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα.
Στο ταξίδι μας στην Ισπανία είδαμε να γίνεται η προμήθεια εφοδίων από την κορυφαία συνεταιριστική τους οργάνωση και στην συνέχεια να διανέμονται στους κατά τόπους συνεταιρισμούς, τους εξασφάλισε 40% μείωση κόστους. Εδώ έχουμε άλλη τιμή στο συνεταιριστικό κατάστημα Γαργαλιάνων άλλη στα Φιλιατρά άλλη στην Κυπαρισσία και αυτό γιατί ο γεωπόνος του κάθε μαγαζιού παραγγέλλει μόνο για το δικό του.
Μήπως, λέω, στην ιστορία με τους συνεταιρισμούς βλέπουμε ομοιότητες με την κατάσταση στην χώρα μας. Μήπως λέω έρθει ένα μνημόνιο για τον αγροτικό συνεταιρισμό Μεσσηνίας που θα λέγεται σχέδιό εξυγίανσης με μέτρα όπως το κλείσιμό των καταστημάτων και συρρίκνωσης της δραστηριότητας της οργάνωσης. Μήπως λέω τελικά δεν πιάσουμε τους στόχους του σχεδίου και οδηγηθούμε όπως ορίζει ο νόμος μετά από 3 χρόνια σε εκκαθάριση, που σημαίνει πτώχευση. Μήπως, έτσι και όλοι μαζί οδηγούμε την χώρα μας στην χρεοκοπία ; Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.
Εκ μέρους του ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΗΛΙΑΣ ΜΠΟΥΝΤΟΥΒΑΣ.
